Ghaneese bruiloft!

Zaterdag 3 december
Vandaag was het zover: de bruiloft van onze social worker Raymond. Het eerste gedeelte van de bruiloft zou een traditioneel gedeelte worden. Hier wordt dat gezien als een verloving. Om 4:44 ging bij ons de wekker al. Erg vroeg, waarbij we ons afvroegen of we zelfs op onze eigen bruiloft wel zo vroeg zouden opstaan. Om tussen 6.30 en 7 uur zou het traditionele gedeelte beginnen in het ouderlijk huis van de ouders van de bruid. Maar wat denk je? Volgens echt Ghanees gebruik: alles op z’n tijd en rustig aan. Dat betekend dus wachten. Om 8.30 eindelijk kon het beginnen.
Het begint met het elkaar welkom heten. Het hoofd van de familie, in dit geval de vader, praat altijd via een ‘vertaler’. Die zegt namens de familie wat ze denken en vinden. Na het welkom heten wordt de gevraagd of de jongen met het meisje mag trouwen. Dit gebeurt niet op een directe manier maar door het aanbieden van kado’s en geschenken. De jongen komt in dit er ook bij. Als de geschenken worden geaccepteerd dan wordt het meisje erbij gehaald en wordt besloten dat ze mogen trouwen. Het paar zelf hoeft dus eigenlijk niks te zeggen, het zijn de families die de beslissingen nemen.
Als geschenken voor de gasten hadden ze hele mooie bedrukte zakdoeken met hun namen en twee lucifersdoosjes.
Het bruidspaar moest zich nu gaan haasten omdat de kerkdienst om 10.00 zou zijn en ze moesten zich nog omkleden. Wij zijn met de bruid mee gegaan naar het huis, hier waren ook de bruidsmeisjes en het bruidsjongetje. Net als bij de bruiloft van vorige week, stonden ook hier de kleuren paars en wit centraal. De bruidsmeisjes hadden paarse jurkjes aan, waren opgemaakt als clowntjes en om het af te maken hele mooie witte handschoentjes. De bruid had een strakke jurk en vanaf de knieen wijde tule met sleep. Het strakke gedeelte was van kant. En om het af te maken natuurlijk op het hoofd een tiara met sluier. Voor Ghanese begrippen zal ze er mooi hebben uitgezien, maar wij moesten er toch wel om lachen.
Als bruidsauto hadden ze een groene Mercedes met natuurlijk paarse en witte versiering. In de kerk stond Raymond te wachten bij het altaar, was supernerveus en zijn ‘best-man’ was maar de hele tijd zijn schouders en hoofd recht aan het doen. Het trouwen van het stel ging vrij snel maar de preken erna duurde erg lang. Dus ruim twee uur verder was de dienst afgelopen.

Het bruidspaar ging buiten wat foto’s maken en wij als ‘special-guest’ gingen naar een huis waar we te eten kregen. We vroegen ons al af waar de receptie plaats zou vinden. Dat was dus gewoon in de kerk. Het bruidspaar zat achter een tafel, mooi versierd met flesjes drinken en een strikje. In het gedeelte waar wij binnen kwamen waren ze bezig met geld inzamelen voor het bruidspaar. Dit houdt in dat iemand die goed kan ouwehoeren een microfoon heeft en hele verhalen kan afsteken en het publiek met geld moet komen. Verder nog champagne toasten, cake cutting waarbij Katherine de uiterst belangrijke taak had om te helpen en een speech te houden. Nog een duet van tweelingzus van de bruid en de bruid. Speech van de bruidegom en nog speeches en adviezen van anderen.
We misten in het geheel een beetje het dansen en de muziek. Maar dat is net als in Nederland ook afhankelijk van wat het bruidspaar wil en kan.
Rond half vier was het programma klaar en waren we echt moe. Het was een leuke dag geweest, waarin de cultuurverschillen weer duidelijk waren. We blijven ermee lachen dus ook vandaag.

Zondag 4 december:
Vanochtend echt uitgeslapen, want als je de dag van te voren zo vroeg op moet, dan moet je dat weer inhalen!
We gingen met het bruidspaar mee naar Aburi, waar zij hun ‘honeymoon’ wilden gaan spenderen. We zouden foto’s maken in de Botanische Tuinen en nog even wat filmen. Maar we waren zo laat vertrokken, dat het donker was eer dat we in Aburi waren, dus helaas geen foto’s en film in de tuin. Bij het tweede hotel wilden ze dan wel blijven en hebben we daar nog een paar foto’s gemaakt. Raymond heeft Alberta de kamer binnen gedragen, en liet haar (heel lieflijk) gewoon op het bed vallen!
Wij zijn hierna doorgereden naar Accra, waar we bij Major Wendy zijn blijven slapen.

Maandag 5 december:
De kerstviering op de Headquarters. Een heel programma, met liederen, gebeden en andere items. Een van die items was: ‘Item from Holland’, want Irma en Conny hadden nu steun van ons. We hebben een Sinterklaasliedje gezongen met de anderen. Vier groepjes moesten ieder een regel van Sinterklaas kapoentje zingen. En ze deden het nog best aardig met z’n allen en ze vonden het ook leuk. Als einde aten we met z’n allen een ‘Fellowship Meal’.
We hadden ook kadootjes gekocht van 50.000 cedis ieder en na afloop moest je een lootje trekken en kreeg je een ander kadootje terug. Janneke had een sapkan met onderzetters en Anki een lapje stof.