Dinsdag 1 november.

Donderdag 27 oktober:
We hadden geluk, want Katherine ging lasagne maken en ze nodigde ons uit om te komen eten, daar zeiden we natuurlijk geen ‘nee’ op!
Toen we bij Katherine aankwamen, was haar kat net aan het bevallen. Twee poesjes waren al helemaal droog gelikt en de derde was net geboren. Tijdens het overheerlijke eten, hoorden we nog wat geluiden uit de doos komen en toen we gingen kijken, was er ook een vierde geboren. De poes Daisy kikt een beetje op zwanger zijn, want dat is ze een paar keer per jaar. Maar hier kom je niet zo gemakkelijk poesjes kwijt, want de meeste mensen hebben geen huisdieren en ze eten hier alles.
Het was een hele gezellige avond, veel gekletst.

Vrijdag 28 oktober:
We hadden tekeningen gemaakt voor speelgoed dat we graag voor de Rehab wilden. Figuurtjes stapelen en lengtes leren. Dit was vandaag klaar, geverfd en wel kwam brother Micheal het ons brengen. Ze maken in de workshop alles met de hand en we zijn erg tevreden met het resultaat, nu nog hopen dat de kinderen het ook leuk vinden.

Zaterdag 29 oktober:
Janneke wilde graag ook een keer naar een dienst van de Nieuw Apostolische kerk. Dus zijn we vanochtend op zoek gegaan naar de kerk in Duakwa en naar een priester , zodat we konden vertellen dat we de volgende dag graag een dienst willen bijwonen. Het is beter om aan te kondigen dat je als twee aubroenies komt, dan weten ze ervan en kunnen ze ook een vertaler regelen, want ja ons ‘Tree’ komt nog steeds niet ver. We hebben de priester gevonden en die stelde ons voor aan de junior priester, die de volgende dag voor ons zal vertalen. Tevreden met deze missie hebben we de tro-tro naar Swedru gepakt en zijn we gaan zwemmen. Heerlijk weer tot een uur of 13:30 en toen begon het wat te betrekken. Helemaal niet erg, want we waren allebei al zo rood als een kreeft. Ja,ja insmeren moet ja, maar we hebben zo’n goede factor bij ons, dat je helemaal niet bruin wordt, dus we dachten: ‘we smeren ons straks wel in’, maar dat was dus al te laat. We hebben heerlijk wat gegeten en nog op de bedjes liggen ontspannen tot 16:15 toen we net op tijd in de tro-tro zaten voor een zware regenbui.

Zondag 30 oktober:
Om 10:00 moesten we in de kerk zijn. Dus als echte westerlingen op tijd de deur uit. Op het bergje naar beneden, gleed Anki uit en viel op haar knieen en zat ze onder de modder. Dus terug naar het huisje, even schoongemaakt, want ze weet nu weer hoe schaafwonden voelen: heel vervelend. Poging twee om naar de kerk te gaan, lukte! Onderweg zelfs opgepikt door Katherine die ons een lift aanbood, hoefden we niet helemaal bezweet in de kerk aan te komen. We waren natuurlijk op tijd, 9:45! De mis begon na een stukje zondagsschool om 10:30. De dienst was vergelijkbaar met die van Nederland. Ze zeiden steeds stukjes in het ‘tree’ en dat werd dan vertaald in het Engels. Dus de dienst was goed te volgen. Na een dienst van een uur, was er nog een herdenkingsdienst voor iemand die een paar maanden geleden was gestorven. Dit was met dans, zang en geld inzamelen. Na afloop waren ze erg blij dat we geweest waren.
’s Middags zijn we even naar Katherine gelopen om even op kraamvisite te gaan en de rest van de middag hebben we lekker ontspannen.

Maandag 31 oktober:
Niet zo heel speciaal, de kinderen behandeld. Ons wig-kussen dat we hadden getekend, was vandaag af, ook deze keer zijn we erg tevreden met het resultaat. Het is hier nu steeds warmer aan het worden en dat merken we ook. Want ’s middags even rustig zitten of liggen is nu bijna een ‘must’. Anders trekken wij het niet tot 21:00!